UYARI!!


Burada yer alan hikaye tamamen uydurulmuş olup, karşılıklı yazılmaktadır.

Yazarlar birbirlerinin yazdıklarından etkilenirler.

Yazarların kendileri de bu hikayenin nasıl sonlanacağını bilmemektedir.


Okumaya alttan başlayın ya da sayfaları takip edin.

1 Temmuz 2010 Perşembe

Arkasını döndü ve sordu?

-"Ben isminizi bilmiyorum, size nasıl hitap edeceğim?"

-"İsmim bende gizli.Senin güvenilir olup olmadığını anlamadan söyleyemem" dedi kadın.

Suzan sinirlendi, gözlerinin önüne kadının kafasından aşağı bal döküldüğünü hayal etti.Olmadı.Kadın gülmeye başladı."Neden olmadı biliyor musun?" dedi ."Hayallerinle başkalarına zarar vermek bu kadar kolay olsaydı, burada bu cennet hayatı sürüyor olamazdık.Artık sakin ol ve aklını boşalt, sana herşeyi anlatacak birine götürüyorum seni."

Yüksek tavanlı evin, ağır ve oymalı kapılarından birinin önüne geldiler.Suzan aklını boşaltmayı başarabildiği sürelerde görüntüler değişiyordu.Aslında var olan düzeni ve objeleri görüyordu.Kapıdan girer girmez bir öksürük sesi duydu.Cılız bir çocuk sesiydi bu...

-Hoşgeldiniz, buyrun" dedi yeşil koltuğu işaret ederek."Biz de sizi bekliyorduk"

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder